ജീവിതം കൊണ്ട് കഥകള് നിര്മ്മിക്കാം....ഇങ്ങനെയും
ഒരാഴ്ചയായി അയാള് തയാറെടുപ്പിലായിരുന്നു . എങ്ങിനെ വേണം?.. എപ്പോള് വേണം ?..ഇത് നടന്നുകഴിഞ്ഞാല് തനിക്കല്ലാതെ മറ്റാര്ക്കും ഒരു ഗുണവും ഉണ്ടാകാന് പാടില്ല.
സിംഹങ്ങള്ക്ക് വിശക്കുന്നത് എപ്പോള് ?... വിശന്നാല് അവ എങ്ങനെയൊക്കെ പെരുമാറും.?... എത്ര സമയം കൊണ്ട് എല്ലാം അവസാനിക്കും?... ഇങ്ങനെ കുറെ ചോദ്യങ്ങള്ക്ക് ഉത്തരം തേടുകയായിരുന്നു നന്ദകരന് മൃഗശാലയിലെത്തിയ സൂര്യനാരായണ ദാസ് .
ഒടുവില്, കുറെ നിരീക്ഷണങ്ങള്ക്ക് ശേഷം കൃത്യമായ ബ്ലൂ പ്രിന്റ് ഇതാ തയാറായിരിക്കുന്നു .
എങ്ങിനെ ഇനി തനിക്ക് അവളെ സഹിക്കാന് സാധിക്കും?... ഭാര്യ ആണെന്നുകരുതി എല്ലാം പൊറുക്കു ന്നതിനു ഒരു അതിരില്ലേ ? എന്ത് ഉണ്ടായിട്ടെന്താണ്, സ്വൈര്യം.., അതില്ലല്ലോ ? മനസമാധാനത്തോടെ ഒരു പിടി വാരി തിന്നാന് അവള് തനിക്ക് ഇട തന്നിട്ടുണ്ടോ ? പാ വിരിച്ച് മുറ്റത്ത് കിടക്കാമെന്ന് കരുതിയാല് ചെവിക്ക് സ്വൈര്യം തരണ്ടെ പണ്ടാരം.ഉമ്മറപ്പടിയില് കാലും നീട്ടിയിരുന്ന് ഉറക്കെ കുരക്കുകയല്ലേ?...
ഒരു അവസാനം കുറിക്കാന് കൂടിയാണ് അയാള് അവിടെ എത്തിയത് . ഉണ്ടായിരുന്ന ചിലര് കൂടി വളവ് തിരിയുന്നതുവരെ അയാള് അവിടെ തന്നെ നിന്നു ....
ഇതിനെക്കാള് നന്നായി പലര്ക്കും ഈ സംഭവം ഒരു കഥയാക്കി ഉപയോഗിക്കാം എന്ന് അറിയാം എന്നതുകൊണ്ട് ഞാന് തുടരുന്നില്ല....
പക്ഷെ സൂര്യനാരായണ ദാസ് ജീവിതം കൊണ്ട് മെനഞ്ഞത് ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കഥ തന്നെ
ഭാര്യാപീഠനം സഹിക്കവയ്യാതെ അയാള് സിംഹങ്ങള്ക്ക് സ്വയം ആഹാരം ആകാന് തീരുമാനിച്ചു. അവക്കിടയിലെക്ക് ഒരൊറ്റ ചാട്ടം. സ്ഥലം ബുവനേസ്വരിനടുത്ത് ഒരു മൃഗശാലയില് . ആളും തരവും നോക്കിയതില് പിഴച്ചു. പക്ഷെ സിംഹങ്ങള് കടിച്ചു കീറിയത് മിച്ചം. പരിക്കുകളോടെ ആശാന് ഇപ്പോള് ആശുപത്രി കിടക്കയില് പിച്ചും പേയും പറയുകയാണ്.
വീടെന്ന മൃഗശാല അയാളെ ഇടക്കിടക്ക് ഭയപ്പെടുത്തുന്നത് കൊണ്ടാകുമോ അയാള് ഈ പിച്ചും പേയും പറയുന്നത്. അങ്ങോട്ടേക്ക് തിരികെ പോയാലുള്ള തന്റെ ദുരവസ്ഥ പുതിയ കഥ മെനയുന്നതിന്റെ ചില പൊട്ടലും ചീറ്റലും ആയിരിക്കും ചിലപ്പോള് ആ അപ ശബ്ദങ്ങള് സ്ത്രീ പീഡനം മാത്രമേ ഉള്ളൂ എന്ന് ധരിച്ച് വട്ടമേശക്ക് ചുറ്റും ഇരുന്നു സ്ഥിരമായി സൊള്ളുന്ന ചിലര്ക്കെങ്കിലും സൂര്യനാരായണന് ഒരു പാഠ പുസ്തകം തന്നെ
നിങ്ങള്ക്ക് എന്ത് തോന്നുന്നു. ആ പാവത്തിന്റെ ബ്ലൂ പ്രിന്റ് കുറേകൂടി മെച്ചപ്പെടുത്തേണ്ട ഒന്ന് ആയിരുന്നില്ലേ ?
ഒരാഴ്ചയായി അയാള് തയാറെടുപ്പിലായിരുന്നു . എങ്ങിനെ വേണം?.. എപ്പോള് വേണം ?..ഇത് നടന്നുകഴിഞ്ഞാല് തനിക്കല്ലാതെ മറ്റാര്ക്കും ഒരു ഗുണവും ഉണ്ടാകാന് പാടില്ല.
സിംഹങ്ങള്ക്ക് വിശക്കുന്നത് എപ്പോള് ?... വിശന്നാല് അവ എങ്ങനെയൊക്കെ പെരുമാറും.?... എത്ര സമയം കൊണ്ട് എല്ലാം അവസാനിക്കും?... ഇങ്ങനെ കുറെ ചോദ്യങ്ങള്ക്ക് ഉത്തരം തേടുകയായിരുന്നു നന്ദകരന് മൃഗശാലയിലെത്തിയ സൂര്യനാരായണ ദാസ് .
ഒടുവില്, കുറെ നിരീക്ഷണങ്ങള്ക്ക് ശേഷം കൃത്യമായ ബ്ലൂ പ്രിന്റ് ഇതാ തയാറായിരിക്കുന്നു .
എങ്ങിനെ ഇനി തനിക്ക് അവളെ സഹിക്കാന് സാധിക്കും?... ഭാര്യ ആണെന്നുകരുതി എല്ലാം പൊറുക്കു ന്നതിനു ഒരു അതിരില്ലേ ? എന്ത് ഉണ്ടായിട്ടെന്താണ്, സ്വൈര്യം.., അതില്ലല്ലോ ? മനസമാധാനത്തോടെ ഒരു പിടി വാരി തിന്നാന് അവള് തനിക്ക് ഇട തന്നിട്ടുണ്ടോ ? പാ വിരിച്ച് മുറ്റത്ത് കിടക്കാമെന്ന് കരുതിയാല് ചെവിക്ക് സ്വൈര്യം തരണ്ടെ പണ്ടാരം.ഉമ്മറപ്പടിയില് കാലും നീട്ടിയിരുന്ന് ഉറക്കെ കുരക്കുകയല്ലേ?...
ഒരു അവസാനം കുറിക്കാന് കൂടിയാണ് അയാള് അവിടെ എത്തിയത് . ഉണ്ടായിരുന്ന ചിലര് കൂടി വളവ് തിരിയുന്നതുവരെ അയാള് അവിടെ തന്നെ നിന്നു ....
ഇതിനെക്കാള് നന്നായി പലര്ക്കും ഈ സംഭവം ഒരു കഥയാക്കി ഉപയോഗിക്കാം എന്ന് അറിയാം എന്നതുകൊണ്ട് ഞാന് തുടരുന്നില്ല....
പക്ഷെ സൂര്യനാരായണ ദാസ് ജീവിതം കൊണ്ട് മെനഞ്ഞത് ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കഥ തന്നെ
ഭാര്യാപീഠനം സഹിക്കവയ്യാതെ അയാള് സിംഹങ്ങള്ക്ക് സ്വയം ആഹാരം ആകാന് തീരുമാനിച്ചു. അവക്കിടയിലെക്ക് ഒരൊറ്റ ചാട്ടം. സ്ഥലം ബുവനേസ്വരിനടുത്ത് ഒരു മൃഗശാലയില് . ആളും തരവും നോക്കിയതില് പിഴച്ചു. പക്ഷെ സിംഹങ്ങള് കടിച്ചു കീറിയത് മിച്ചം. പരിക്കുകളോടെ ആശാന് ഇപ്പോള് ആശുപത്രി കിടക്കയില് പിച്ചും പേയും പറയുകയാണ്.
വീടെന്ന മൃഗശാല അയാളെ ഇടക്കിടക്ക് ഭയപ്പെടുത്തുന്നത് കൊണ്ടാകുമോ അയാള് ഈ പിച്ചും പേയും പറയുന്നത്. അങ്ങോട്ടേക്ക് തിരികെ പോയാലുള്ള തന്റെ ദുരവസ്ഥ പുതിയ കഥ മെനയുന്നതിന്റെ ചില പൊട്ടലും ചീറ്റലും ആയിരിക്കും ചിലപ്പോള് ആ അപ ശബ്ദങ്ങള് സ്ത്രീ പീഡനം മാത്രമേ ഉള്ളൂ എന്ന് ധരിച്ച് വട്ടമേശക്ക് ചുറ്റും ഇരുന്നു സ്ഥിരമായി സൊള്ളുന്ന ചിലര്ക്കെങ്കിലും സൂര്യനാരായണന് ഒരു പാഠ പുസ്തകം തന്നെ
നിങ്ങള്ക്ക് എന്ത് തോന്നുന്നു. ആ പാവത്തിന്റെ ബ്ലൂ പ്രിന്റ് കുറേകൂടി മെച്ചപ്പെടുത്തേണ്ട ഒന്ന് ആയിരുന്നില്ലേ ?
No comments:
Post a Comment